Live from Hanoi (1)

Oké ik geef het toe, ik heb even jullie geduld op de proef gesteld. Mijn oprechte excuses hiervoor! Ik ga het nu meteen goed maken.
Na bijna een dag van reizen (auto, trein, vliegtuig en dit zonder enig probleem) kwam ik op donderdag 12 juli eindelijk aan in Hanoi! Een impressie hiervan.
Hoe is Hanoi?! Een bezige bijenkorf. Het lijkt chaotisch maar iedereen weet wat, wanneer, hoe, waarom... hij doet. Zoemende brommertjes, toeterend kronkelend over de straten, menige fietsers en af en toe een auto er tussen (moeke, ik zou er nog eens goed over nadenken over je bezoek aan Vietnam ;o)). Zo wat iedereen in Hanoi beschikt over een brommer die zijn voorganger de fiets zo goed als overmeesterd heeft. Het is het perfecte vervoermiddel voor jong en oud. Hele families, vader, moeder en baby al liggend ertussen in (3 of meer volwassen passengiers zijn geen uitzondering), verplaatsen zich ermee. De mensen sleuren het meest ondenkbare op hun fiets of brommertje mee. Ook de zaken waarvoor wij een auto zouden voornemen. Het mag gezegd worden, Vietnamesen zijn taaie hardwerkende mensen. Een impressie van de meest bizarre voorvallen: een brommer achter op een brommer, een berg visfuiken, een heel fruitkraam, een 2 kasten in balans gehouden door de bestuurder, het é meter hoge glas van een ruit tussen passagier en bestuurder in,... en mij! Een xe om (mototaxi) is de makkelijkste en snelste om je te verplaatsen door de straten van Hanoi. Het is eveneens de koelste manier. De wind is zalig. Op dit moment is het pokkeheet in Hanoi, tussen 35 en 40°C. Daar bovenop komt dan nog een hoge vochtigheidsgraad. Dag en nacht. Ik hoef dus niet te vermelden dat hier niet veel actie nodig is om te zweten. Zitten is voldoende! Lang leve de airconditioning (jammer genoeg wel niet zo goed voor het milieu!). Ook de bomen langs de lanen, de parken en meren geven verkoelingen en werken relaxerend (als je het geraas van de straat kan uitschakelen).

Job valt heel goed mee! Collega’s vormen een leuke bende! Elke middag gaan we lunchen in een naburig restaurantje; rijst met groenten, vlees/scampis (die je eet met pel en al) en een bouillonsoep. En dit wordt natuurlijk allemaal met behulp van stokjes opgepeuzeld. Deze behendigheid heb ik al onder de knie, evenals de kunde om de overdrukke straten over te steken. Ze kennen wat van koken die Vietnamesen! Overheerlijk gekruid! Ik ben er alvast een fan van, al is een menu van 7 dagen op 7 rijst soms een beetje té veel van het goede. Hiervoor hebben we, de belgen, dan ‘Le Petit Brussel’, eenvoudig maar lekker Belgisch restaurant. Of de receptie ter ere van de Belgische Nationale Feestdag(aka walking dinner waarop je op tijd komt, luistert naar de speeches, je daarna zo snel mogelijk volstopt met al het lekkers wat de Belgische keuken te bieden heeft, ondertussen met een biertje in de hand een praatje slaat met je landgenoten en dan zo snel mogelijk weer naar huis vertrekt. Wij waren de laatste en het was nog eens geen tien uur, ‘savonds wel te verstaan!!! Van feesten heeft men hier niet veel soeps gegeten in Hanoi) Btw Yves, deze dag is ter ere van de eed aflegging van Koning Leopold I op 21 juli 1831!!!!

Buiten al dat feesten en drinken dient er ook gewerkt worden, een job die me weet te bekoren. Ik heb al veel bijgeleerd over melkvee en hun voeding. Veel lezen en luisteren, en dit in een gezond evenwicht met terreinbezoeken. Vorige week 2 dagen op het terrein geweest. Woensdag een bezoek gebracht aan een demofarm en een melkcollectiepunt waar we met een eenvoudige test de kwaliteit van de melk hebben getest. Donderdag een training van de projectboeren ivm voeding bijgewoond. Nu woensdag zal ik samen met Paulo, groenvoeder/grassenspecialist werkende voor CIRAD, mee op pad gaan. Een demofilm voorstellen aan de stakeholders in de provincies.

Ziezo ik hoop dat jullie dorst een beetje gelest is!
Hen gap lai!